عملکرد هیپوکامپ مغز موش های آزمایشگاهی بیشتر از آنچه که تصور می شد، شبیه عملکرد هیپوکامپ مغز انسان است. موش ها توانایی های بصری غافل گیرکننده ای دارند!

اصلی ترین پیامِ یافته ی اخیر این خواهد بود که موش ها می توانند بسیار بیشتر از آنچه که پیش از این تصور می رفت، درمورد نحوه ی عملکرد مغز خودشان و در ادامه درمورد نحوه ی عملکرد مغز انسان، برای دانشمندان مفید باشند. از طرفی بررسی اخیر همچنین درک بهتری از نحوه ی عملکرد هم ارزی تصویر به شیء در هر مغزی، از مغز جوندگان گرفته تا مغز میمون ها و انسان ها پیش روی ما خواهد گذاشت. 

توانایی برقراری هم ارزی تصویر با شیء صرف نظر از تقارن، شباهت، زاویه ی دید، ترکیب بندی و واقع گرایی تصاویر در موش ها مشهود بود. موش ها حتی زمانی که دانشمندان تفاوت های ریز در ویژگی های بصری سطح پایین (مانند رنگ و درخشندگی) را هم کنترل کرده بوند، همچنان این توانایی را از خود بروز می دادند.

از کار انداختن موقت بخشی کلیدی از هیپوکامپ در مغز موش ها توانایی تمایز بین نسخه های دو بعدی و سه بعدی اشیا را در این موجودات از بین برد و این نکته را برای دانشمندان آشکار کرد که توانایی شناختی در موش ها به روشی مشابه عملکرد مغز ما عمل می کند. سارا جی کوهن عصب شناس از دانشگاه آتلانتیک فلوریدا می گوید:
 همین حالا به جامعه حامیان حیوانات و طبیعت «مای ملو» بپیوندید و ما را در این مسیر زیبا همراهی کنید. برای شروع اینجا کلیک کنید.

تصور می شود که در پستانداران، هیپوکامپ نقش اساسی در حافظه ی اظهاری یا آشکار دارد و همین فرد را قادر می سازد تا یک «داستان» از تجربه ای که قبلاً رمزگذاری شده را دوباره پخش کند. به اعتقاد ما این «داستان» به فرد امکان می دهد موارد آموخته شده به شکل تصویر را بتواند زمانی که بعداً به صورت سه بعدی پیش رویش ارایه می شوند، تشخیص دهد. هیپوکامپ موش احتمالاً کاوش تصویر را به عنوان داستان مرتبط با آن تجربه یا رویداد در یک زمینه ی خاص و به عنوان شکلی از حافظه ی صریح، رمزگذاری و تثبیت می کند.

پیش تر مشخص شده بود که موش ها قادر به تشخیص پدیده هایی هستند که قبلاً دیده اند؛ اما این توانایی در تشخیص تفاوت بین عکس ها و اشیای واقعی آن ها را در سطح متفاوتی از پردازش شناختی قرار می دهد.

درحالی که هنوز تشخیص این که موش ها دقیقاً به چه فکر می کنند دشوار است -احتمالاً تا زمانی که یاد بگیرند صحبت کنند و خودشان به ما بگویند! ولی پژوهشگران بر این باور هستند که این موجودات کوچک واقعا توانایی تمایز دادن میان تصاویر اشیاء با نمونه های واقعی از آن اشیاء را دارند.

با توجه به اهمیت هیپوکامپ از نظر شکل گیری و مدیریت خاطرات، به نظر می رسد که موش ها می توانند بسیار بیشتر از آنچه که قبلاً تصور می شد برای دانشمندان در مطالعاتشان پیرامون تشخیص و پردازش بصری مفید باشند. استاکمن می گوید:

در مجموع، نتایج ما شواهد قانع کننده ای ارایه می کند مبنی بر اینکه موش ممکن است به عنوان یک ارگانیسم مدل موثر در مسیر بررسی جنبه های پیچیده تر درک و تشخیص بصری پستانداران عمل کند.